En savoir plus
Sila kryzysu zadluzeniowego w latach osiemdziesiatych w Ameryce Lacinskiej sprawila, ze okres ten zwyklo sie tam okreslac mianem "straconej dekady". Sformulowanie to odnosi sie przede wszystkim do dramatycznego spadku wskaznikow gospodarczych we wszystkich panstw latynoamerykanskich. Skutki tego kryzysu powinno sie jednak analizowac w zdecydowanie szerszym kontekscie. Spadek PKB czy wzrost bezrobocia rzeczywiscie odcisnely silne pietno na krajach regionu, ale choc wywolalo to bolesne skutki, z czasem udalo sie im zaradzic. Istotniejsza konsekwencja "straconej dekady" byla utrata przez kraje Ameryki Lacinskiej mozliwosci dalszej realizacji wlasnego modelu rozwoju, opartego na industrializacji poprzez substytucje importu, i koniecznosc zastapienia go narzuconym z zewnatrz neoliberalizmem. Choc region opracowal wlasne koncepcje wyjscia z kryzysu zadluzeniowego, nie bylo mozliwosci ich zaaplikowania, gdyz Miedzynarodowy Fundusz Walutowy, we wspolpracy z prywatnymi bankami miedzynarodowymi i panstwami wysoko rozwinietymi, narzucil ostre kryteria warunkowania pomocy. Jedynie ulegle panstwa mogly wiec liczyc na uzyskanie finansowego wsparcia. Szantazem, sila i presja zmuszano wiec poszczegolne kraje latynoamerykanskie do zaakceptowania neoliberalizmu. Autor ksiazki, prof. dr hab. Marcin Florian Gawrycki z Instytutu Stosunkow Miedzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego, wykazuje, w jaki sposob kraje regionu probowaly oprzec sie tej zewnetrznej presji, poszukujac wlasnej drogi wyjscia z kryzysu.
