En savoir plus
Ksiazka Katarzyny Krzysztofek jest poswiecona donioslej problematyce stosunku panstwa do innych niz Kosciol rzymskokatolicki zwiazkow wyznaniowych, dzialajacych w Krakowie w latach 1945-1970. Powstale po drugiej wojnie swiatowej panstwo polskie, bedace w swej istocie panstwem komunistycznym, prowadzilo niejednakowa polityke wyznaniowa. Ideologia komunistyczna byla co do zasady wrogo nastawiona do wszelkich religii, zarowno w wymiarze indywidualnym, jak i wspolnotowym. Rzeczywista polityka prowadzona przez wladze panstwowe w stosunku do poszczegolnych zwiazkow wyznaniowych byla jednak zroznicowana. Zwalczano Kosciol katolicki, a inne wyznania traktowano neutralnie albo wrecz je faworyzowano, aby tym samym oslabic pozycje katolicyzmu.
Celem autorki jest ukazanie rzeczywistego obrazu warunkow, w jakich funkcjonowaly w Krakowie w omawianym okresie rozne zwiazki wyznaniowe, ktore mozna okreslic jako Koscioly mniejszosciowe. Istnienie i dzialalnosc tych organizacji byly przejawem pluralizmu religijnego spoleczenstwa polskiego, odziedziczonego po okresie miedzywojnia. W mojej opinii ksiazka Katarzyny Krzysztofek stanowi bardzo wartosciowe studium z dziedziny prawa wyznaniowego obowiazujacego w czasach Polski Ludowej. Podjeta w nim konfrontacja przepisow prawa z praktyka jego stosowania przez owczesne wladze panstwowe w odniesieniu do wyznan mniejszosciowych w Polsce pozwala na blizsze poznanie donioslych doswiadczen historycznych, rzutujacych takze na stosunki wspolczesne. Chodzi tutaj zwlaszcza o wlasciwe rozumienie zasady bezstronnosci wladz publicznych w sprawach swiatopogladowych, religijnych i filozoficznych.
Z recenzji prof. dr. hab. Waclawa Uruszczaka
