En savoir plus
"Fascynujacy i niepokojacy obraz starosci, kobiecosci i upojenia zostal odnaleziony i zaprezentowany przez autorow niniejszej ksiazki. Bez watpienia mamy tu do czynienia z pozycja wybitna, a takze pod wieloma wzgledami nowatorska, zwlaszcza gdy chodzi o polaczenie metod literaturoznawczych, jezykoznawczych i studiow nad obrazem. Jest ona rowniez cenna pozycja w ramach badan kulturowych o prawdziwie interdyscyplinarnym charakterze. Mozna miec nadzieje, ze intrygujacy temat i - w tym wypadku nie jest to recenzencki frazes - kontrowersyjny, bulwersujacy charakter ksiazki zaciekawia, a nawet zafascynuja czytelnikow".
Z recenzji prof. dr hab. Anny Czabanowskiej-Wrobel
"O matko Europo [...] Stara pijaczka i wariatka pisal o Tobie Norwid", dajac wyraz swemu rozczarowaniu europejska cywilizacja, ktora niejednokrotnie w swojej historii przyjmowala - i przyjmuje takze dzis - te zapomniana, blazenska postac z marginesow kultury. Foucault slusznie pytal wiec, dlaczego kultura zachodnia zepchnela na rubieze to wszystko, w czym ukradkiem rozpoznawala wlasna twarz. Tam wlasnie, na kulturowym smietniku masek, ktore nie przeszly estetycznego czy ideologicznego recyklingu, odnajdujemy Anty-Beatrycze, postac bedaca antyteza wszystkiego, co pozadane i dobre. Jej kulturowa natura najpelniej ujawnia sie w byciu archaiczna figura zaprzeczenia, obrazem niewlasciwym, czyms osobliwym i obrzydliwym zarazem; tylez smieszna, ilez wpisujaca sie w najbardziej nikczemny i perwersyjny model milosci. Jej hortus deliciarum to miejska laznia, dom publiczny i piekielny szynk, w ktorym ona, pijana i szalona starucha, to zwykla prostytutka, rajfurka lub, co najwyzej, podstepna bona i strazniczka czystosci mlodej podopiecznej. To jedno z niespodziewanych (anty)wcielen Warburgianskiej Nimfy, nimfa odwrocona, stara blaznica, figura nie-piekna, jedna z "rzeczy nie do wytrzymania".
