En savoir plus
Dariusz Kosinski "wprowadza", "wyprowadza" i "nie wprowadza" w kolejne korytarze labiryntu o nazwie "performatyka". Ta gra slow dobrze oddaje intencje Autora, ktory wydaje sie bardziej zafascynowany samym procesem szukania, myslenia i poznawania niz objawianiem gotowych odpowiedzi i formulowaniem definicji. Termin "performatyka" jest objasniany w ksiazce parokrotnie, poniewaz jej rozumienie i spoleczne (nie tylko scisle naukowe) stosowanie zmieniaja sie w czasie. Autor podaza za zyciem slow, pojec i zjawisk, bardziej bada rzeczywistosc niz wypreparowany abstrakcyjnie termin.
Nie tracac nic z walorow naukowych, ksiazka nade wszystko zacheca do namyslu nad rzeczywistoscia i wspolczesnoscia. Zaprasza czytelnika w fascynujaca podroz w glab zjawisk, czasem z pozoru tak prostych, jak serial telewizyjny czy mecz pilki noznej. Performatyka jako perspektywa badawcza uczy widziec wiecej, patrzec inaczej i dostrzegac nowe poklady znaczen nawet tam, gdzie z pozoru przebadano juz wszystko (dziela romantykow). Autor daje sobie i czytelnikom wolnosc w wedrowaniu po tematach, co staje sie wciagajaca i owocna przygoda intelektualna, przezywana jednakze nie tylko dla samej przyjemnosci myslenia, ale takze po to, by - rozumiejac zlozone procesy i ich historyczne zaplecze - moc lepiej ksztaltowac wlasne zycie indywidualne oraz zbiorowe zycie spoleczenstwa i narodu. Performatyka zwraca uwage na wspoluczestnictwo odbiorcow w kazdym komunikacie, dlatego dopelnieniem tej ksiazki powinna byc aktywna, zaangazowana postawa czytelnikow, dajacych wlasne odpowiedzi dotyczace rozpatrywanych tu kwestii.
Z recenzji dr hab. Haliny Waszkiel
