En savoir plus
Ksiazka zawiera zbior tekstow krytycznych Tadeusza Pawlikowskiego.
Legendarny dyrektor i rezyser teatru siegnal po pioro recenzenta dwukrotnie.
Po raz pierwszy w mlodosci, kiedy dopiero zaczynaly kielkowac jego marzenia o przyszlej karierze. W latach 1885-1887 w "Nowej Reformie" pisal recenzje krakowskich przedstawien. I ponownie - jako doswiadczony artysta i osoba publiczna - na przelomie
1910 i 1911 roku publikowal w "Kurierze Lwowskim" pelne emocji omowienia lwowskiej sceny muzycznej.
Mozna miec nadzieje, ze rok 2015 - setna rocznica smierci Pawlikowskiego - przyniesie nowa fale zainteresowania jego osoba i dorobkiem. Powinien sie takze do tego przyczynic dlugo oczekiwany zbior Recenzji teatralnych i kronik opery pisanych przez Pawlikowskiego w dwoch roznych okresach zycia, a publikowanych pod kryptonimami.
Nie przynosza one wprawdzie wyraziscie sformulowanego programu czy pogladow teatralnych Pawlikowskiego - nie ma tu manifestow ani deklaracji ideowych, bo takich dyrektor nie skladal. Stanowia jednak niezwykle cenny dokument, pozwalajacy z jednej strony poznac jego osobowosc, rozlegla wiedze, jezyk, jakim sie poslugiwal piszac o teatrze, a z drugiej - jak wszystkie owczesne recenzje - dajacy szanse przyblizenia choc troche codziennosci dawnego teatru krakowskiego i lwowskiej opery. Wciaz jeszcze malo mamy takich calosciowo i wnikliwie opracowanych zbiorow zrodlowych tekstow teatralnych, z tym wieksza wiec radoscia nalezy powitac ten - szczegolnie ze wzgledu na osobe Autora.
Z recenzji prof. dr. hab. Dariusza Kosinskiego
