En savoir plus
Interpretacyjne przedsiewziecie, jakim jest Henri Michaux - dzielo wyobrazni. "Okres zielony": 1922-1927 autorstwa Waclawa Rapaka, za pierwszy cel stawia sobie przedstawienie rozwijajacej sie przez ponad szescdziesiat lat XX wieku poetyckiej, literackiej i malarskiej tworczosci Henriego Michaux w kontekstach, do ktorych klucze autor studium dobral sposrod wspolczesnych teorii, koncepcji i literacko--artystycznych kategorii. Wsrod najistotniejszych nalezy wymienic bricolage Claude'a Levi-Straussa, "mysl slaba" Constantina Noiki i Gianniego Viattima, rythme-sens-sujet Henriego Meschonnika, "literacka uwaznosc" Zofii Krol i - to w tym studium inspiracja wiodaca -"poetyke doswiadczenia" Ryszarda Nycza.
Zgodnie z podtytulem ksiazki, drugim celem studium jest szczegolowe przedstawienie debiutanckiego okresu tworczosci Henriego Michaux, zwanego przez krytyke francuska "okresem zielonym", czasu najmniej znanego, kiedy to - co ma kapitalne znaczenie - nie bez trudnosci i wahan mlody poeta wypracowuje glowne tropy, chwyty, zasady swojej w wysokim stopniu osobnej tworczosci. To wlasnie wtedy pojawiaja sie dominujace w pozniejszych okresach tworczosci Michaux pola artystycznych poszukiwan (poeta powie pozniej "moje posiadlosci"), ktore odcisna pietno na formujacej sie juz wtedy "pojetyce" (poietique).
