En savoir plus
Konteksty nowoczesnosci - ich odkrywanie, odczytywanie, ale chyba przede wszystkim komentowanie na marginesach lektury esejow, dramatow i wierszy Zbigniewa Herberta - oto wyzwanie, jakie stawia sobie ta ksiazka. Nie odpowiada na nie wprost, za to z niezwykla swiezoscia spojrzenia...
Niniejszy korpus komentarzy nie ma ambicji stworzenia pelnej analizy; przeciwnie, Autor przywoluje pojedyncze dziela egzemplarycznie, a towarzystwo dobiera im arbitralnie, komponujac w ten sposob osobisty traktat - zarazem portret duchowy osoby i obraz otaczajacej ja formacji kulturowej - nie tyle o Herbercie, ile raczej przy Herbercie pisany. Poszczegolne czesci ksiazki maja wiec rozna nature i roznych uzywaja jezykow: literackim dygresjom towarzysza drobiazgowe analizy, egzegeza filozoficzna sasiaduje z filologiczna interpretacja. Autor doprowadza do spotkan Herberta z poetami: Hugonem von Hofmannsthalem i Paulem Celanem, z filozofami: Fryderykiem Nietzschem i Zygmuntem Freudem, z Platonem i Sokratesem. W tle odczytan utworow tworcy Pana Cogito pojawiaja sie watki tak rozne, jak ezoteryczny estetyzm ze szkoly Johna Ruskina i hermetyczny neoplatonizm Marsilia Ficina, ontologia Martina Heideggera, poetologia Hansa-Georga Gadamera i antropologia filozofow dialogu; znajdziemy tu opis agonu z Czeslawem Miloszem, nawiazania do nowoczesnej kabalistyki Gershoma Scholema i do orfickich zrodel mysli Plotyna, a na koniec brawurowe studium przekladu. Ksiazka Artura Grabowskiego jawi sie zatem jako kontynuacja tematow zawartych w jego poprzednich zbiorach eseistycznych - Klatka z widokiem i Uzmyslowienia - ktore wyznaczaja granice obszaru zainteresowan badacza, konsekwentnie czytajacego literature nowoczesna rownolegle z towarzyszaca jej refleksja teoretyczna, filozoficzna i religijna. Jesli zatem opublikowana przed laty rozprawa Wiersz - forma i sens Autor zainicjowal poszukiwanie w dziele literackim swoistej "formy duchowosci", badajac arche nowoczesnego wiersza, to tym razem wskazuje na jego horyzonty...
