En savoir plus
Czy nam sie to podoba, czy nie, termin "postmodernizm" na trwale zagoscil w naszym dyskursie teoretycznym i krytycznym. Mamy ponowoczesna architekture, ponowoczesny taniec, byc moze nawet ponowoczesna filozofie i kondycje ponowoczesna. Ale czy mamy postmodernistyczna powiesc?
W swej pomyslowej i wartko napisanej ksiazce Brian McHale podjal sie skonstruowania takiego ujecia powiesci postmodernistycznej, ktore pomiesciloby zjawiska bardzo odlegle: amerykanska metafikcje, latynoamerykanski realizm magiczny, francuska "nowa nowa powiesc", proze konkretna i fantastyke naukowa. Wykorzystujac rozmaite ujecia teoretycznoliterackie - Umberta Eco, Lubomra Dolezela, Thomasa Pavela i Benjamina Hrushovskiego - wykazal, ze wspolnym mianownikiem powiesci postmodernistycznej jest zdolnosc do wysuwania na pierwszy plan wlasnego statusu ontologicznego i stawiania pytan na temat otaczajacego nas swiata (lub swiatow). W ujeciu McHale'a powiesc postmodernistyczna bynajmniej nie zajmuje sie - jak niekiedy narzekali nieprzychylni jej krytycy - jedynie sama soba, ale takze (miedzy innymi) tematami, ktore literatura podejmuje od wiekow: Miloscia i Smiercia.
Jedna z najbardziej wartkich i klarownych prac o wspolczesnej powiesci. Nawet jesli nie zgadzamy sie z zaproponowana przez McHale'a prowokacyjna definicja ponowoczesnosci, nie sposob nie ulec sile i smialosci jego rozumowania.
Linda Hutcheon, University of Toronto
Brian McHale jest profesorem na wydziale nauk humanistycznych Ohio State University.
