En savoir plus
Bylem niemieckim strzelcem wyborowym i wszystko, co opisalem na kartach tej ksiazki, widzialem na wlasne oczy i przezylem na wlasnej skorze. Zadaniem moim byla eliminacja snajperow nieprzyjacielskich. Rozkazy otrzymywalem od dowodcow kompanii.
Bycie snajperem frontowym w pierwszym okopie stanowilo bardzo niebezpieczna misje. Oczekiwania, jakie zywiono w stosunku do strzelca wyborowego, byly niezwykle duze. Wykonywalem rozkazy moich przelozonych, zas od mojej skutecznosci zalezalo zycie mych towarzyszy broni.
Najczesciej strzelec wyborowy nie szuka sobie celu na wlasna reke, lecz zostaje ulokowany na odcinku frontowym, polozonym dokladnie naprzeciw nieprzyjaciela. Przydzielano mi do dyspozycji obserwatora, ktory towarzyszyl we wszystkich niemal akcjach, zapewniajac ich sukces. Udane akcje odnotowywano w ksiazeczce strzeleckiej, konkretne przypadki zas uwierzytelniano podpisem adiutanta batalionu.
W taki sposob pomagalem moim frontowym kolegom dawac odpor sowieckim atakom.
Na froncie zasady cywilizowanej egzystencji byly zawieszone. Dzialaly tam jedynie prawa wojny. Przeszedlem przez wszystkie mozliwe potwornosci, i wielu z rzeczy, ktore widzialem i doswiadczylem, nigdy nie zapomne. Mimo ze minely juz dziesiatki lat, od czasu do czasu wciaz jeszcze sni mi sie, ze jestem na froncie.
Wojna pozostawila w ludzkich sercach negatywny slad. Dzisiejsze pokolenia nie sa w stanie wyobrazic sobie, jak ciezka byla dola frontowego zolnierza.
- Bruno Sutkus
