En savoir plus
Krwawy konflikt jugoslowianski postawil przed mysla humanistyczna dylemat wymagajacy glebokiego namyslu: w jakim stopniu obowiazuje jeszcze we wspolczesnosci przekonanie, w mysl ktorego historia - jako magistra vitae - moze nas uchronic przed bledami z przeszlosci, a w jakim poglad, ze historia ta prowadzi nas do tych samych bledow, ale popelnianych w nowych okolicznosciach. Wszelkie dane, ktorymi o wojnie jugoslowianskiej dysponujemy, dowodza, ze konflikt chorwacko-serbski tlil sie w historiografii przez caly okres trwania panstwa komunistycznego. W rezultacie wojna zostala w pewnym sensie zaprojektowana przez sam sposob mowienia o przeszlosci, a wiec przez odpowiednio skonstruowany jezyk historyczny. Celem ksiazki jest semiotyczny opis dyskursu traktujacego o historii narodu na przykladzie narodow chorwackiego i serbskiego. Przeprowadzona analiza odslania formacje retoryczne charakterystyczne dla obu historiografii oraz opisuje dynamiczne przebiegi semiozy prowadzace do odmiennych - czasem skrajnie wykluczajacych sie - interpretacji historycznych. Badania dowodza, ze uobecniane w dyskursach przedstawienia historyczne dotyczace przeszlosci danego narodu sa gleboko uwiklane w jego jezyk etniczny, a przez jezyk rowniez w jego kulture, wskutek czego jakakolwiek proba powazniejszej modyfikacji tej czy innej swiadomosci historycznej pociaga za soba powazna ingerencje nie tylko w dyskursy historyczne, lecz takze w system semantyczny owego jezyka etnicznego.
Maciej Czerwinski jest adiunktem w Instytucie Filologii Slowianskiej UJ.
