En savoir plus
"Czarni mysliwi - recydywisci i klusownicy, ktorym Himmler osobiscie proponuje wolnosc w zamian za polowanie na ludzi na terenach okupowanych. Czlowiek przystepujacy do tej faustowskiej umowy to doktor politologii Oskar Dirlewanger, spoleczny wyrzutek, ochotnik z czasow pierwszej wojny swiatowej, "potepieniec" korpusow ochotniczych. Jako zolnierz, a potem dzialacz nazistowski podejmuje walke ze "swiatem wrogow", ktorzy zagrazaja Niemcom.
Dla czarnych mysliwych wojna oznacza polowanie na partyzantow, ale zajmuja sie takze dozorowaniem polskich Zydow w obozach i uczestnicza w tlumieniu powstania warszawskiego. Ludzie z jednostki specjalnej dokonuja rzezi, gwaltow, grabiezy na taka skale, ze samo zwierzchnictwo SS wszczyna w tej sprawie dochodzenie.
Dwiescie bialoruskich wiosek znika z powierzchni ziemi, w Warszawie z rak czarnych mysliwych gina tysiace ludzi. Zolnierze Dirlewangera wyrozniaja sie okrucienstwem w czasie rzezi Woli.
Napisana na podstawie materialow z archiwow niemieckich, rosyjskich i polskich praca Christiana Ingrao stanowi pierwsze calosciowe opracowanie na temat klusownikow Hitlera.
Ksiazka francuskiego historyka otwiera nowa serie Wydawnictwa Czarne - Historia/Historie.
Oskar Dirlewanger (1895--1945) - doktor nauk politycznych, weteran I wojny swiatowej, ochotnik w hiszpanskiej wojnie domowej, od 1932 roku czlonek NSDAP. W lipcu 1934 roku skazany na 2 lata pozbawienia wolnosci w obozie koncentracyjnym za gwalt na trzynastoletniej czlonkini Zwiazku Niemieckich Dziewczat, zenskiej sekcji Hitlerjugend.
W czasie II wojny swiatowej SS-Oberführer i dowodca specjalnej jednostki karnej SS do zwalczania partyzantow, znany ze swego sadyzmu i odpowiedzialny za rozliczne zbrodnie wojenne popelnione na terenie Bialorusi, Polski i Slowacji.
Za zaslugi w tlumieniu powstania warszawskiego Dirlewanger otrzymal awans oraz Krzyz Rycerski Krzyza Zelaznego. 16 pazdziernika 1944 roku gubernator Hans Frank wydal na czesc Dirlewangera obiad na Wawelu, gdzie wyrazil mu "wdziecznosc i uznanie za wzorowe operacje przeprowadzone przez jego grupe w toku walk w Warszawie".
W 1945 roku Dirlewanger opuscil jednostke po tym, jak po raz dwunasty zostal ranny.
1 czerwca 1945 zostal aresztowany we francuskiej strefie okupacyjnej. Zmarl w czerwcu 1945 roku w niewyjasnionych okolicznosciach w Altshausen w Badenii-Wirtembergii.
"Ksiazka straszna, pasjonujaca, bo nieslychanie niewygodna".
Thomas Wieder, "Le Monde des Livres"
