Mehr lesen
Niniejsza ksi¿¿ka koncentruje si¿ na analizie i kategoryzacji klastrów jonów zintlowych. Podobnie jak inne klastry, takie jak borany, metaloborany, karbonyle i z¿ote klastry, klastry jonów zintl równie¿ podlegaj¿ zasadzie walencyjno¿ci szkieletu. Na pierwszy rzut oka klastry jonów zintl wydaj¿ si¿ skomplikowane, ale po roz¿o¿eniu ich na liczby szkieletowe okazuj¿ si¿ uporz¿dkowane i zrozumiäe. Jednym ze sposobów wyprowadzenia liczb szkieletowych jest u¿ycie VE = 8n - 2K dla pierwiastków grupy g¿ównej, gdzie VE to liczba elektronów walencyjnych pierwiastka szkieletowego, N to liczba pierwiastków szkieletowych, a K to liczba szkieletowa pierwiastka. Natomiast dla pierwiastków metali przej¿ciowych odpowiednie równanie to VE = 18n - 2K. Uzyskane liczby szkieletowe mo¿na wykorzystä do dekompozycji wzoru klastrowego i wyodr¿bnienia liczby klastrowej K, która jest liczb¿ cäkowit¿. Ten K z odpowiadaj¿cym mu elementem szkieletowym n daje nam parametr Kn, to w¿änie ten parametr Kn ostatecznie daje nam informacje o liczbie elektronów walencyjnych klastra, który zawiera formu¿a klastra. Ponadto parametr Kn dostarcza nam równie¿ informacji o wst¿pnym rozmieszczeniu elementów szkieletu.
Über den Autor / die Autorin
Enos Masheija Rwantale Kiremire licenciou-se em Química na Universidade da África Oriental, Makerere University College, Uganda, em 1970. Teve a oportunidade de ser ensinado brevemente por um químico visitante notável e inspirador, o Prof. C.A. Coulson. Mais tarde, fez um doutoramento na Universidade de New Brunswick, em março de 1977.
