Mehr lesen
Pierwszy tom korespondencji Stanislawa Ignacego Witkiewicza z rodzina, przyjaciolmi, znajomymi oraz tzw. wrogami obejmuje m.in. dzieciece dopiski do listow Stanislawa Witkiewicza ojca, listy do Bronislawa Malinowskiego, do matki - Marii Witkiewiczowej, do Ireny Solskiej, Stefana Zeromskiego, Kornela Makuszynskiego, Jaroslawa Iwaszkiewicza i wielu innych. W korespondencji tej mozna wydzielic trzy okresy. Pierwszy okres obejmuje listy powstale od dziecinstwa do 21 lutego 1914, tj. daty samobojczej smierci narzeczonej Stanislawa Ignacego, Jadwigi Janczewskiej. Drugi - listy z podrozy do tropikow, pisane przez Witkacego bedacego na granicy zycia i smierci w zwiazku z bolem po smierci narzeczonej. Trzeci okres to lata 1918-1926, gdy Witkacy - odmieniony doswiadczeniem okropnosci wojny i rewolucji w Rosji - wraca do kraju i rozpoczyna intensywna tworczosc malarska, literacka i teoretyczna. Chronologiczny uklad listow pozwala przesledzic ewolucje ksztaltowania sie jego osobowosci - od kilkuletniego Stasia z listow do babci, z charakterystycznym dla dziecka stylem i ortografia ("Kochana Babciu widzialem Pania Helene i pszywiozla mi malpe krolika"), przez artyste na progu doroslosci, piszacego do przyjaciolki, Heleny Czerwijowskiej: "[...] ze mna cos sie dzieje zawilego i ciemnego w ukrytym zakamarku", az do Witkacego-dramaturga, ktory przezywa pierwsze sukcesy i porazki swoich sztuk w teatrze. Tom I zawiera korespondencje w wiekszosci juz publikowana (ale takze wiele nieznanych i wciaz odnajdywanych listow!!!), do tej pory jednak rozproszona, tu zebrana w calosc, ponownie opracowana i opatrzona szczegolowymi przypisami, uwzgledniajacymi najnowszy stan badan nad zyciem i tworczoscia S.I. Witkiewicza. bogato ilustrowany.
