Ulteriori informazioni
Elimi bir baskasinin avucuna koymak hep mutlulugun tanimi olmustur benim icin. Pek cok kez uyumadan önce -bilinci kaybetmemek ve daha büyük olan ülkeye gitmemek icin verilen o kücük mücadelede- pek cok kez, uykunun büyüklügüne dogru gitme cesaretin sahip olmadan, biri benim elimi tutuyormus gibi yaparim ve uyku denilen o muazzarn sekilsizlige dogru giderim. O zaman da cesaretimi toplayamayinca düse dalarim.
Simdi uykuya gitmek özgürlügüme gitmem gereken yola o kadar benziyor ki. Kendimi anlamadigim bir seye vermek, kendimi hicligin kiysina birakmak demek. Sadece gitmek, tarlada kaybolmus kör bir kadin gibi. O yasam denen dogaüstü sey. Tanidik olsun diye evcillestirdigim yasam. Kendinden gecmek denen o cesur sey, Tanrinin tekin olmayan eline uzanmak ve cennet denen o sekilsiz seye girmek gibi. istemedigim bir cennet Yazarken ve konusurken biri elimi tutuyormus gibi yapmak zorunda kalacagim...
