Ulteriori informazioni
Peki gercek hayatta neden degisemiyordu insan Ne düsüne düsüne, ne ceke ceke Icime beton dökülmüs gibi. Hani su döndüre döndüre paylastiklari özlü sözlerde istemekle oluyordu her sey. Biri de cikip uyandirmiyordu milleti, istemek sadece istemektir, daha fazlasi degildir uyandirmiyordu milleti, istemek sadece istemektir, daha fazlasi degildir demiyordu. Esas marifet ne yapacagini bilmekti. Bildigin zaman zaten kendiliginden ister olurdun. Yani önce bilmek lazimdi, o bildigin icinde bazi taslari yerinden oynatir, bazi damarlari acar, bazilarini tikardi da sen de bir seyleri degistirme istegi duyardim. Kaldi ki bu degisime senin disinda baska her seyin de bir olur vermesi, tamamdir demesi de gerekmiyor muydu Ic, dis o ahenge ulasamayinca ne degisebiliyordu ki
Yan balkonun kirik dökük sessizligi, kopkopyu karanligi rahatsiz edici geldi Inciye. Nasil da hemen alisivermisti adamin samatali hallerine, sebebi apacik isret de olsa nesesine, insani sasirtan, kizdiran gürültülü kahkahalarina. Evde yoktu anlasilan. Yoksa bu saatlerde balkonda demleniyor olurdu ya da odadan los bir isik yayilirdi. Ilk kez o esrik sarhosluktan kolayca uykuya kaymanin nasil bir duygu oldugunu merak etti. Bir gece su balkona oturup o da deneyecekti, neydi o ickinin adi, ondan icerdi belki. Uyumak istiyordu, düsünmemek, kendi sordugu sorulardan kurtulmak. Uyuyup uyanmadan, uyuyup unutmadan tahammül edemeyecegini hissediyordu ne kendisine ne annesine. Gecenin bosluguna havlayan sokak köpegine imrendi neredeyse, tasasizligina.
Sule Toptas
