Ulteriori informazioni
"Adamie, gdzie jestes?"
Wyrazona w biblijnej opowiesci troska Stworcy o tozsamosc czlowieka i jego zagubienie jest aktualna rowniez dzis. Zycie pedzi coraz szybciej, wciagajac nas w nurt obowiazkow, zadan, niekonczacej sie listy spraw do zalatwienia. Na pierwszym miejscu stawiamy prace i nie zauwazamy, jak kradnie nasz czas, utrudnia odpoczynek, oslabia relacje z bliskimi, uniemozliwia skupienie sie i obdarzenie uwaga rzeczy nadajacych naszemu zyciu najglebszy sens.
W napisanej specjalnie dla Wydawnictwa Charaktery ksiazce Maria i Piotr Fijewscy, znakomici terapeuci, zastanawiaja sie, jak zyciu wspolczesnego czlowieka przywrocic smak i autentycznosc. Ich zdaniem powinnismy otworzyc sie na pelne doswiadczanie rzeczywistosci, ktore obejmie nie tylko kontemplacje piekna codziennosci, ale przede wszystkim wybor decydujacych o naszym postepowaniu wartosci oraz dostrzezenie i docenienie obecnosci bliskich nam osob.
Maria Krol-Fijewska jest psychologiem klinicznym, psychoterapeutka, superwizorem psychoterapii i treningu grupowego. Stworzyla polska wersje treningu asertywnosci. Napisala wiele ksiazek, m.in.: Trening asertywnosci oraz Stanowczo, lagodnie, bez leku.
Piotr Fijewski jest psychologiem klinicznym, psychoterapeuta i trenerem psychologicznym, superwizorem psychoterapii i treningu grupowego. Napisal kilka poradnikow terapeutycznych,
Wspolnie z Jolanta i Krzysztofem Jedlinskimi zalozyli Osrodek Pomocy i Edukacji Psychologicznej Intra.
Choc wiele czynnikow warunkuje subiektywne poczucie predkosci uplywu czasu, wiemy
z pewnoscia, ze koncentracja na doswiadczaniu chwili biezacej, na tym, co w tym momencie widzimy, slyszymy, ogolnie: doznajemy zmyslami, i na tym, jak to odbieramy, co czujemy i jakie temu nadajemy znaczenie - ze to wszystko dostosowuje odczucie tempa uplywu czasu do naszego naturalnego rytmu doswiadczania. Im bardziej zyjemy chwila nastepna, nie widzac tego, co teraz, ale koncentrujac sie na tym, co zaraz czy potem mam zrobic, tym szybszy subiektywnie staje sie uplyw czasu. W tym sensie zadania przyspieszaja czas, poniewaz koncentruja nas na osiagnieciu celu, a nie na tym, co jest teraz. Mozna by obrazowo powiedziec, ze rutynowa, chroniczna koncentracja na tym, czego nie ma, czyli na przyszlosci lub przeszlosci, ogalaca nasze "teraz", powodujac, ze zawiera ono coraz mniej chwil. Dlatego mija coraz szybciej. Uzadaniowienie dnia codziennego pozwala nam sprawniej i wiecej zrobic, jednoczesnie jednak bardzo przyspiesza subiektywne tempo uplywu czasu.
