Ulteriori informazioni
Wojciech Smieja wpisuje sie swoja ksiazka mocno w nurt badan nad - rozumiana tu jako fantazmat, mit, fikcja - meskoscia w jej relacji z kultura dominujaca. Oczywiscie, fikcjonalnosc nie oslabia ani symbolicznego potencjalu, ani materialnego oddzialywania, w tym mozliwosci zadawania ran. Nieprzerobiona historyczna trauma, a nade wszystko zdolnosc do autoodtwarzania sie fikcji podtrzymuja przy zyciu narracje hegemonicznej meskosci. Rezerwuarem - a moze i klinika - tego "wiecznego Grunwaldu" jest literatura.
Hegemonia i trauma moze byc umieszczona w przynajmniej trzech porzadkach lekturowych: jako rozwiniecie prowadzonych dotychczas dosc skapo man studies jako kolejna rewindykacja kanonu literatury polskiej XX wieku; jako przyczynek do dyskusji na temat gwaltownej restytucji kategorii polskosci w polityce i kulturze ostatnich lat. Kazdy z tych sposobow czytania przyniesie czytajacym pozytki i przyjemnosci. (z recenzji wydawniczej prof. Ingi Iwasiow)
