Ulteriori informazioni
Teksty zawarte w tomie Normy komunikacji: miedzy retoryka a jezykiem sa zroznicowane zarowno pod wzgledem tematyki, obszaru kulturowego i czasowego, do ktorego sie odnosza, jak rowniez dyscyplin badawczych, ktore reprezentuja ich autorzy. Ta roznorodnosc powoduje, ze na problem norm komunikowania mozna patrzec z wielu perspektyw (medialnej, socjologicznej, kulturologicznej, retorycznej), bo kazdy z artykulow odnosi sie do inaczej pojmowanych standardow komunikacji (w internecie, w prasie, w genealogiach szlacheckich, w debatach filozoficznych). [...]. Tom [...] stanowi spojna i wartosciowa poznawczo calosc. Sklania do refleksji nad obecnoscia norm i standardow komunikowania w sytuacjach przeplywu informacji i perswazji miedzy porozumiewajacymi sie podmiotami. Zwlaszcza wspolczesnie, gdy normy te nierzadko ulegaja rozluznieniu, warto o nich przypominac. (z recenzji Agnieszki Dacy-Budzynskiej)
Wszystkich badaczy prezentujacych tu swoje teksty jednoczy retoryka jako narzedzie porzadkujace refleksje. Interesujace nas zjawiska obserwowane sa z perspektywy diachronicznej i synchronicznej. Sa tu zatem zarowno teksty odnoszace sie do wspolczesnych praktyk komunikacyjnych, jak i podejmujace analize rzeczywistosci historycznej. W calej tej roznorodnosci wydzielic mozna artykuly, ktorych autorzy skupiaja sie na aspekcie preskryptywnym, a wiec odnosza sie do wskazowek i zalecen w zakresie norm komunikowania sie z perspektywy teorii, i takie, ktore koncentruja sie na opisie sytuacji, w jakich normy te sa realizowane badz nie (aspekt deskryptywny). Tom, ktory oddajemy do rak czytelnika ma sklonic do przemyslen na temat roli narzedzi jezykowych i retorycznych w ksztaltowaniu sie i funkcjonowaniu norm komunikacji spolecznej w wielorakich ujeciach. (ze Slowa wstepnego)
