Ulteriori informazioni
Kara Alinin ölüm haberi Yörüklerle beraber dört bir yana yayildiktan sonra yillar gecti. Onu görenler ve taniyanlar adeta onun cismini ve sesini yüreklerinde mihman ettiler. Gün geceye karisip da devran degisince, sira daglarin ardinda bir ses Ey yerlerin, göklerin, su aklimizla erisemedigimiz gerceklerin sahibi, sen iyiligini daim eyle, bizi kötülüklerden koru, sana muhtaclari güzelliklerinden geri koyma... dedi. Bu ses asirlik agaclari oksayip söz olmaktan cikti. O anda Binboga Daglarindan Cukurovaya dogru bir garbi yeli esti, yildizlar titredi, ciplak agaclar utandi... Ziyaret suyundan icen kinali keklik peyikerek kanatlandi. Cigrisarak önce Bebek Daglarina, oradan da Cukurovaya dogru ucarak gözden kayboldu...
Bir eskiya kimi zaman kus olup, kanatlanarak ucmaliydi. Gözden kaybolup, ulu bir agacin kovugunda kendine yeni bir dünya kurabilmeliydi. Kimi zaman da bir tohum gibi topraga düsmeliydi. Tabiatin rengini alip, kendisine bakan gözlere bile görünmemeliydi. Bazi zamanlarda da rüzgar olup esmeli idi bir uctan diger uca... Eskiyanin sadece varligi hissedilmeliydi. Kara Ali gibi...
