Ulteriori informazioni
Praca Aleksandra Glogowskiego podejmuje dwa, niezwykle istotne, choc pozornie niezazebiajace sie ze soba zagadnienia. Pierwszym sa losy polskiego wychodzstwa po II wojnie swiatowej, zwlaszcza wysoce wykwalifikowanego, dysponujacego powaznym zapleczem bojowym personelu wojskowego, takiego jak na przyklad oficerowie i podoficerowie lotnictwa (zarowno personel latajacy jak i naziemny), marynarze, lacznosciowcy i specjalisci innych broni, okreslani zwykle mianem "technicznych". Drugim problemem jest historia konfliktow zbrojnych toczacych sie po zakonczeniu II wojny swiatowej, zwanych - nie do konca slusznie - lokalnymi. Oba te nurty problemowe przez cale dekady znajdowaly sie na marginesie lub nawet poza obszarem badawczym polskich uczonych. (...) Omawiajac role, jaka Polacy odegrali w pierwszej (choc nie tylko) fazie istnienia wojsk lotniczych Pakistanu, kresli on - w sposob adekwatny do potrzeb wynikajacych ze swego generalnego zamiaru - problem polskiego personelu w Wielkiej Brytanii, odmawiajacego powrtou do kraju. Wskazuje, ze z punktu widzenia Londynu wprawianie owych niechcianych juz sojusznikow poza Wyspy Brytyjskie bylo jak najbardziej pozadane, zwlaszcza gdy mozna ich bylo wykorzystac do realizacji "imperialnych" celow bez koniecznosci angazowania wlasnego personelu wojskowego.
Z recenzji dr. hab. Krzysztofa Kubiaka
