Ulteriori informazioni
Ksiazka jest kontynuacja wydanej pod tym samym tytulem kilka lat temu czesci 1., ktora cieszyla sie ogromnym zainteresowaniem Czytelnikow - osiagnela sprzedaz ponad 11 000 egzemplarzy. Swiadczy to o tym, jak wielu z nas dotyka syndrom Doroslych Dzieci Alkoholikow. Wedlug roznych szacunkow w Polsce zyje od poltora miliona do nawet trzech milionow Doroslych Dzieci Alkoholikow. To czesto nasi najblizsi: zony, mezowie, matki, ojcowie. To przyjaciele, znajomi, koledzy, kuzyni. Na zewnatrz mili, sympatyczni, kochajacy i pragnacy milosci. Wewnatrz skazeni rozlegla strefa cienia. Ksiazka zabiera Dorosle Dzieci Alkoholikow w niezwykla podroz wglab wlasnego zycia, pozwala zrozumiec, co dzialo sie z nimi w dziecinstwie, i co dzieje sie teraz. I najwazniejsze - pokazuje, ze nigdy nie jest za pozno, aby uwolnic sie od koszmarow przeszlosci.
Ta ksiazka stawia wiele pytan dotyczacych DDA.
. Kim sa Dorosle Dzieci Alkoholikow?
. W jaki sposob dorastanie w rodzinach alkoholowych uksztaltowalo ich dorosle zycie?
. Jakie sa ich emocje, odczucia, doznania, wybory?
. Dlaczego doswiadczaja tak silnego wstydu, leku, smutku?
. Czy powinny szukac pomocy? A jesli tak, to gdzie i jak?
Odpowiadaja na nie najlepsi specjalisci od uzaleznien i ich terapii m.in. Ewa Kucinska, Jerzy Mellibruda, Ewa Woydyllo, Lubomira Szawdyn. Nie daja zlotych rad, nie wypisuja recept na wszystko. Sluza natomiast pomoca - madra i cierpliwa. To ksiazka nie tylko dla DDA - takze dla ich bliskich i najblizszych - bo ich tez dotyka syndrom DDA. Zdaniem Krzysztofa Brzozki, dyrektora Polskiej Agencji Rozwiazywania Problemow Alkoholowych - Patrona ksiazki, "publikacja jest godna polecenia do wnikliwej, analitycznej refleksji. Ksiazka Gdzie sie podzialo moje dziecinstwo czesc 2 jest zbiorem artykulow, ktore dotycza uzaleznienia od alkoholu, funkcjonowania rodzin z problemem alkoholowym i destrukcyjnego wplywu picia rodzicow na dzieci - rowniez wtedy, gdy staja sie one dorosle. Odczarowuje przekonania dotyczace nieuchronnosci wystapienia syndromu DDA u wszystkich osob majacych w dziecinstwie uzaleznionego rodzica i neguje koniecznosc szukania przez wszystkie te osoby pomocy psychoterapeutycznej. Jednoczesnie wskazuje na problemy wewnatrzpsychiczne i interpersonalne, wystepujace u czesci tych osob w doroslym zyciu, oraz opisuje drogi ich przezwyciezania."