Ulteriori informazioni
Ben onun annesini yedim, o da beni yiyecek. Adalet yerini buldu ve halka kapandi. Gene olsa, gene ayni hayati ya sardim.
Fransiz Devriminden önce ülkenin, özellikle de soylu siniflarin icine battigi yozlasmanin ortasinda kendince dürüst ve onurlu kalmaya calisan Jean-Marie DAumontun hayat hikayesi bu. Gübre yigininin kenarinda böcek yiyen bir cocuktan, gözü karaligi ve dinmek bilmeyen meraki sayesinde güclü bir adama dönüsen Jean-Marienin tek bir arzusu vardir kendi idrarindan en pahali sampanyalara; heladaki salyangozlardan egzotik hayvanlara; sevdigi kadinlarin beden sivilarindan, nefret ettigi sarayin hep eksiye calan yemeklerine kadar her seyi, hayati ve hatta ölümü doyasiya tadabilmek.
Versailles Sarayinda soylularla yasamayi reddedip, acligin pencesindeki köylülere elinden geldigince yardim eden Jean-Marie bir yandan da kendi acligini bastirmaya calisir ama bu ugurda ödeyecegi bedeller agir olacaktir.
Jonathan Grimwood devrimin ayak sesleri esliginde dostluk, ask, haz ve saplantiyla örülen bir hayati sade bir üslup ve müthis bir duygu yogunluguyla aktariyor.
Karanlik, sehvetli ve sasirtici. Son Ziyafete hayran kaldim.
