Ulteriori informazioni
Autobiografia od dawna jest nie tylko "literatura faktu", dokumentarystyka, balansujaca na granicy literatury i publicystyki, mlodsza siostra beletrystyki. Wzajemne wplywy powiesci i autobiografii, "kariera autentyku" (termin Jerzego Jarzebskiego), powstawanie rozmaitych form hybrydycznych, nieslabnace zainteresowanie czytelnikow i czytelniczek mowia same za siebie. Kobieca odmiana "czwartego rodzaju literackiego" (propozycja Romana Zimanda) nie jest calkowicie ignorowana; takie stwierdzenie byloby sporym naduzyciem. W historii literatury i historii autobiografii na dobre zadomowily sie dzienniki Zofii Nalkowskiej czy Marii Dabrowskiej, listy Narcyzy Zmichowskiej, Elizy Orzeszkowej, Gabrieli Zapolskiej. Wlaczane w obreb dorobku pisarskiego autorek jako autonomiczne dziela o wysokiej wartosci literackiej, sa pomocne nie tylko w ustalaniu szczegolow biograficznych, interpretacjach pozostalych utworow, referowaniu pogladow pisarek na sztuke, literature, historie, lecz takze przy probach rekonstrukcji osobowosci, rozmaicie pojmowanych (auto)portretow piszacych kobiet.
(fragm. Wstepu)