Ulteriori informazioni
Spisane w polowie XII w. przez Marka, przebywajacego w bawarskiej Ratyzbonie irlandzkiego zakonnika, widzenie, ktorego doswiadczyc mial jego rodak, grzeszny rycerz Tnugdal, jest opisem jego zaswiatowej podrozy. Bohater utworu odbyl ja, pozostajac w stanie, jakbysmy dzisiaj powiedzieli, smierci klinicznej. Prowadzony przez swojego Aniola Stroza, odwiedza Tnugdal pieklo, gdzie sam zostaje poddany niektorym wielce wymyslnym torturom, nastepnie zas czysciec i niebo, aby w koncu, powrociwszy do zycia, przyjac krzyz i wyruszyc z krucjata do Ziemi Swietej. W wiekach srednich, ale rowniez dlugo potem, utwor ten cieszyl sie w calej Europie niezwykla popularnoscia, ktora nie ominela rowniez Polski, o czym swiadczyc moze pozna, bo pochodzaca z drugiej polowy XVII w., parafraza jego pierwszej czesci, dokonana przez reformackiego wierszopisa Klemensa Boleslawiusza.
