Read more
Wymiary oltarza Mariackiego (wysokosc okolo 13 m, szerokosc blisko 11 m) stawiaja go na pierwszym miejscu wsrod zachowanych gotyckich retabulow. Dzieki ruchomym skrzydlom program ikonograficzny oltarza mozna zmieniac, dostosowujac do liturgii. Na co dzien eksponowano odslone tak zwana ferialna (szafa zamknieta), z okazji radosnych uroczystosci skrzydla byly otwierane i oczom wiernych ukazywala sie odslona swiateczna. Sceny umieszczone w oltarzu ukazuja, najogolniej mowiac, ewangeliczna prawde o odkupieniu swiata dokonanym przez Jezusa Chrystusa. Ze wzgledu na wezwanie krakowskiej fary na pierwszy plan wysunieto osobe Marii jako matki Syna Bozego oraz jej udzial w dziele Zbawienia.
Stwosz byl doskonalym obserwatorem rzeczywistosci i potrafil niezwykle trafnie charakteryzowac ludzi w roznym wieku, roznego stanu, doznajacych roznych uczuc. Dowodza tego postacie apostolow, ludzi w wiekszosci dojrzalych lub starych, ktorych kosciste albo nalane, poorane zmarszczkami twarze, kontrastuja z subtelna, delikatna, gladka twarza Dziewicy Marii. Spojrzmy rowniez na ich dlonie... Cecha typowa dla rzezb Stwosza jest tez ich poruszenie, ujecie w ruchu, czesto gwaltownym. Dramatyczna ekspresja osiagnieta zostala poprzez gesty, ale nade wszystko poprzez skomplikowane, lamane, zawijane, skrecane wirowo, tworzace lyzkowate, muszlowate faldy szat.
Wit Stwosz potrafil zainscenizowac swieta historie w sposob genialny. Jak rezyser prawdziwie mistycznego spektaklu. Nikt, kto obejrzal oltarz Mariacki, nie ma chyba co do tego watpliwosci.
