Read more
Intrygujaca kwestia jest to, iz Niklas Luhmann, inaczej niz wielu innych socjologow, w odniesieniu do funkcji religii uzywa liczby pojedynczej. Co zatem jest owa najwazniejsza, tytulowa funkcja? W opinii Luhmanna jest to transformacja "nieokreslalnego w dajace sie okreslic", niewyrazalnego w dajace sie wyrazic. A zatem religia jest rodzajem jezyka, sytuujacego sie na granicy widzialnego i niewidzialnego swiata - czyli w terminologii Luhmanna w odniesieniu do religii - na granicy systemu religijnego i jego srodowiska. Religia oferuje narzedzia do przetworzenia i przyswojenia swoistej nicosci tego co nieokreslalne poprzez rytualy, a wspolczesnie w nowoczesnych spoleczenstwach zachodnich przede wszystkim dzieki dogmatyce. Zracjonalizowana dogmatyka, ktorej abstrakcyjny rozwoj dostosowuje sie do wzrostu zlozonosci spoleczenstwa, oferuje w ramach religijnego systemu interpretacje przezyc i dzialan odnoszacych sie do sfery nieokreslalnosci, interpretacje, ktora niesie ze soba znaczenie. Wymogiem tej nosnosci jest wiara.
Irena Borowik
