Read more
Niniejsza praca po¿wi¿cona jest twórczo¿ci muzycznej sambistów nale¿¿cych do grupy znanej jako "pessoal do Estácio" (ludzie z Estácio), twórców Deixa Falar, uwäanej za pierwsz¿ szko¿¿ samby w Rio de Janeiro, zäo¿on¿ w 1928 roku, odpowiedzialnych za zmiany rytmiczne i tematyczne samby pod koniec lat 20. Wykorzystuj¿c ide¿ utworzenia "popularnej sfery publicznej", staramy si¿ pokazä, w jaki sposób te przemiany, fundamentalne dla wyodr¿bnienia samby jako gatunku muzycznego, by¿y nierozerwalnie zwi¿zane z formami organizacji i socjalizacji klas niebur¿uazyjnych w republikäskiej Brazylii. W ten sposób analiza ksztätowania si¿ samby jako gatunku muzycznego wymaga interpretacji znaczenia ró¿nych praktyk w tej sferze publicznej, takich jak formy religijno¿ci, proces profesjonalizacji i relacje mi¿dzy p¿ciami, które wskazuj¿ na ¿wiatopogl¿d klas ludowych odmienny od ¿wiatopogl¿du klas dominuj¿cych.
About the author
Carlos Eduardo Amaral de Paiva jest doktorem nauk spo¿ecznych Wydziäu Nauk i Literatury Uniwersytetu UNESP w Araraquara. Jest profesorem socjologii i badaczem w dziedzinie socjologii kultury i my¿li spo¿ecznej Brazylii.
