Read more
Pojawienie si¿ narz¿dzi Web 2.0 znacznie u¿atwi¿o tworzenie tre¿ci online. Ta ewoluuj¿ca koncepcja podkre¿la fakt, ¿e u¿ytkownik mo¿e teraz ¿atwo uczestniczy¿ w dostarczaniu tre¿ci internetowych. Praca przedstawia dwa badania empiryczne w kontek¿cie szkolnictwa wy¿szego. Pierwsze badanie ma na celu zrozumienie postrzeganej przez wyk¿adowców u¿yteczno¿ci narz¿dzi Web 2.0 w praktyce dydaktycznej. Zebrano opinie 681 nauczycieli z 11 instytucji. Wygenerowane modele integracyjne wykazäy, ¿e postawy i poczucie w¿asnej skuteczno¿ci by¿y pozytywnymi czynnikami prognostycznymi zamiarów wykorzystania Web 2.0 przez kadr¿ naukow¿ oraz faktycznego korzystania z niego. Normy spo¿eczne miäy wp¿yw na zamiary kadry naukowej dotycz¿ce wykorzystania Web 2.0, ale na cz¿onków kadry naukowej znacz¿cy wp¿yw mieli tylko ich koledzy, a nie prze¿o¿eni ani studenci. Drugie badanie zostäo przeprowadzone w¿ród studentów. Opiera si¿ ono na próbie 550 studentów z pi¿ciu instytucji. W modelach integracyjnych wykazano, ¿e na postawy studentów i ich zamiary korzystania z Web 2.0 w celu uzupe¿nienia nauki w klasie pozytywnie wp¿ywäy spo¿eczna skuteczno¿¿ w¿asna, zbiorowa samoocena to¿samo¿ci oraz wymiar samooceny okre¿lany jako impulsywno¿¿/aktywno¿¿.
About the author
Luis Borges Gouveia, doutor em Ciência da Computação pela Universidade de Lancaster. Professor associado da Universidade Fernando Pessoa e Luis Cunha, doutor em Ciência da Informação pela Universidade Fernando Pessoa, psicólogo formado pela Universidade do Porto. Atualmente nomeado diretor de um programa de graduação em Comunicação e Tecnologias Digitais no ISDOM.
