Read more
Hakim ve savcilarin ifade özgürlügü, bireysel bir hak olmanin ötesinde, yargi bagimsizliginin ve tarafsizliginin korunmasiyla birlikte degerlendirilmesi gereken önemli bir konudur. Bu nedenle hukuk sistemleri, hakim ve savcilarin ifade özgürlügüne diger vatandaslara kiyasla daha kisitlayici bir yaklasim sergiler. Deyim yerindeyse, hakim ve savcilar icin söz gümüsse sükut altindir. Ancak son yillarda artan popülist egilimler ve hukukun üstünlügü krizleri, yargi mensuplarinin bu kisitlamalara ragmen seslerini yükseltme geregini dogurmustur. Baska bir deyisle, popülist iktidarlarin yargiyi aracsallastirma ve yargi bagimsizligini zayiflatmaya calisan girisimleri karsisinda hakim ve savcilarin seslerinin altin degerinde bir anlam tasimasina yol acmistir. Bu gelismeler, Insan Haklari Avrupa Mahkemesinin hakim ve savcilarin ifade özgürlügüne iliskin ictihadinda da önemli degisimlere neden olmus ve ifade özgürlügü ile yarginin bagimsizligi ve tarafsizliginin korunmasi arasindaki dengeye dair yeni tartismalari gündeme getirmistir. Bu durum, konuya dair hukuk ögretisinin ilgisini artirmis gibi gözükse de bu alandaki önemli bosluklar hala devam etmektedir. Elinizdeki eser, hakim ve savcilarin ifade özgürlügüne dair sinirlarin yeniden degerlendirilmesi ve bu konudaki tartismalari zenginlestirmeye yönelik bir katki sunmayi hedeflemistir. Teorik temeller ve Insan Haklari Avrupa Mahkemesi ictihadindaki somut örnekler isiginda, hakim ve savcilarin ifade özgürlügünün kapsami ve sinirlarina iliskin sistematik bir cerceve sunulmaya calisilmistir.ARKA KAPAKTAN
