Read more
Kavi dostluga, mecburi ikamete, bezgin aliskanliga, sicak bagliliga acilabilira sehirle tanisikligimiz.
Kavranamayacak kadar büyük, sigilamayacak kadar kücük kentlerde yasiyoruz.
Durgun sudaki aksimize bakar gibi bakalim sehrimize. Kendi suretimizi ve gecmisimizi görelim onun titrek yüzünde. Hafif dalgali, azicik mat, biraz saydam; söyle hayale yol veren görüntümüzü seyredelim kentin aynasinda.
Düsleri kusatan sehir tanimlarini kirmizi isiklarda bekleyen araclar gibi bir siraya dizen Tekin Sener Birinci Cogul Sehir adli eserinde, sehri insan gibi sifatlandirarak ilginc bir tanimlamayla zihnimizde yeni yollar araliyor. Onun sehir betimlemeleri, sehir derinlesmeleri sosyoloji, iktisat, tarih disinda psikolojik tonlamalarin bezedigi, cogu zaman tek tek psikolojilerin üzerinde bir külli ruhun gölgesiyle okuyucuya eslik ederek zihnimizde ve duygu dünyamizda yeni duldalanma imkanlari yaratiyor. Onun yarattigi duldalanmalar bazen sehrin yer altindan gelen sevimsiz seslerle, bazen toplumsal rüzgarlarla kuru bilgileri bertaraf ederek bizi ayiktirir ama sehirsiz birakmaz.
Tekin Senerin eserinde edebiyatin ontolojik katmanlari kirmizi isikta bekleyen sehir tanimlarini yan yollara yöneltirken kendi tanimina yol acar ve kendi dünyasinda gezindirir Benzerliklerin benzemezlikleri kusattigi ama bastiramadigi insan yerlesimine sehir denir. ifadesiyle genis bir cagirisim alanini da sehir meydanlari gibi önümüze acar. Bilim dallarinin mücavir alanlarina sikisan okumalar bu meydana cikarak bir temasaya katilabilir, farkli bilgi ve duygularla arz-i endam edebilir..
