Read more
Kartal derin bir nefes aldi. Gözlerini kapatip zihnini tüm düsüncelerden arindirmaya calisti. Taslarin titresimi daha da yogunlasti. Elini tekrar uzattiginda, arenanin en kösesindeki tas aniden yesil yesil parlamaya basladi. Parlaklik giderek yogunlasti, tas, görünmez bir güc tarafindan avucuna dogru cekildi. Kartal tasi eline aldiginda, inanilmaz bir sicaklik hissetti. Ama bu sadece fiziksel bir sicaklik degildi; sanki tas onun zihnine ve ruhuna dokunuyordu.
Aniden arenanin zemini catirdamaya basladi. Tasin icinden yükselen bir isik huzmesi, Kartali sarmaladi. Görüntü bulaniklasti ve bir anda kendini baska bir yerde buldu. Gözlerini actiginda, karanlik bir ormanin icinde duruyordu. Gökyüzü, tehditkar bir sekilde mor ve kirmizi renklere bürünmüstü. Yapraklarin arasindan gecen bir gölge gördü. Gölge, devasa bir kartal seklini alarak gökyüzüne yükseldi. Kartal, hayranlikla bu devasa yaratiga bakarken, zihninde yankilanan bir ses duydu
Kartali öldüren kendi tüyünden yapilan bir oktur. Yeniden dogmak icin önce ölmen gerekir. Hos geldin Kamalyon. Yaklasan savas icin hazirlikli ol
