Read more
Arkadas oldugu cicek koparildiktan sonra konacak baska yer bulamamis bir kelebek... Dökülen yapraklarina tutunmaya calismis, olmamis. Yine de bir umut denemis, o yapraklar onun yerini tutar sanmis, ama tutamamislar. Sonra bir kavanoz görmüs, bir recel kavanozuymus bu. Parlak, büyük. Kelebegi cezbetmis bu kavanoz, ona tutunmak istemis. Yalnizca üc günü varmis, yasamak icin yalnizca üc gün... Bir gününü cicekle arkadas olarak kaybetmis zaten son iki günü kalmis yalnizca. Su koskoca dünyada gezmek, güzelliklerini görmek yerine kavanozun cazibesine kapilmis. Girmis icine, ama cicek gibi degilmis bu kavanoz. Parlayan sikici bir cam parcasiymis bu. Cicegi düsünmüs, yapraklari hala duruyor mudur, diye. Sonra cikmaya karar vermis buradan. Cicek gitse de yapraklari avuturmus belki onu. Ama tam cikacakken bir kapak kapanmis üzerine, recel kavanozunun kapagiymis bu. Ömrü kisacikmis, biliyorlarmis. Görecegi cok sey varmis, biliyorlarmis. Ama yine de, o özgür kelebegi almis o kisacik ömrüne hic acimayip bir kavanoza hapsetmisler...
Lila ve Kaanin yollari yasadiklari seylerin benzerligi üzerine hic umulmadik bir sekilde kesisir ve ikisinin de kendi iclerinde olan hesaplasmasi baslar. Kelebek etkisiyle de olsa kardeslerinin ölümüne sebep olmus iki insan ne kadar sürede kendini affedebilirdi ki
