Read more
Malik mezhebinin önde gelen alimlerinden Ibn Cüzeyin v. 741 kaleme aldigi En-Nurul-Mübn adli bu eser, akaide dair yazilan Eb Hanifenin risaleleri, Tahavnin ve Ömer en-Nesefnin risaleleri ile karsilastirildiginda hacimce biraz daha genis, konulari ele alis sekli bakimindan ise kelam-akaid arasinda bir yerde durmaktadir. Müellifin, eserinin genis kesimlere hitap etmesi gerekcesiyle olsa gerek konulari ele alirken kelam ilmine iliskin teknik terimlerden özellikle kacindigi, bununla birlikte söz konusu birikimi bir sekilde günlük hayattan örneklerle anlasilir bir yapida sunmaya gayret ettigi görülür. Eserin kisa hacmine ragmen, konularin ele alinmasinda sürekli bir bicimde akl ve nakl delillere yer verilmesi, müellifin tek amacinin akaide dair ezberlenecek bir metin ortaya koymaktan ziyade, her müminin ilk olarak bilmesi gereken temel inanc esaslarini, ayni zamanda delilleriyle birlikte ögrenmesini saglayarak bir tür taklid imandan tahkk imana kapi aralamaktir. Ibn Cüzey, eserine yöneltilebilecek muhtemel itirazlari bertaraf etmek adina nakl delilleri cogu zaman Kurandan örnekler ile ele almaktadir. Hadislere yer verdigi durumda ise bu hadislerin, ilim ehli nezdinde sihhati kabul edilen hadisler olmasina özel önem göstermektedir.
