Read more
Virginia Woolf 1922 tarihli Jacobin Odasini yazarken geleneksel kaliplarin disina cikmis, yeni bir roman icin yeni bir bicim yaratmayi hedeflemisti. Victoria ve Edward dönemlerinin uzlasimlarina isyan eden yazara göre, gelecegin romani modern kurgu icinde, gündelik yasamin kücük ayrintilarina, yasanmis deneyimlerin tesadüfi gercekligine odaklanmaliydi. Yillar icinde modernist romanin öncülerinden biri haline gelen Woolfun bu ilk deneysel yapitinin merkezinde, Jacob Flandersin Victoria döneminden Birinci Dünya Savasina uzanan yasamöyküsü vardir. Ancak Jacobin Odasi geleneksel bir Bildungsroman degildir. Yazar karakter gelisimi ve olay örgüsü gibi uzlasimlari terk ederek, Jacobi cocuklugundan, Cambridge Üniversitesindeki ögrenciliginden, Londradaki ask maceralarindan ve seyahatlerinden bazi sahne ve fragmanlarla sunar bize. Onu etrafindaki insanlarin farkli algi, duyum ve anilari araciligiyla taniriz ancak ve Jacob hakkinda onlarin aktardiklari kadarini biliriz. Zira Woolf, Jacobin Odasini bütünüyle alacakaranlikta birakmak istemistir.
