Read more
II. Mesrutiyetin ilanindan sonra hiz kazanan milli edebiyat egilimi ve Türkceye yönelim, özellikle Fuat Köprülünün gündeme getirmesi sonucu Yunus Emrenin yeniden kesfedilmesiyle yeni bir boyut kazanmistir. Cumhuriyetin ilanini takiben kisa süreli bir duralama dönemi yasansa da Yunus Emreye olan ilgi 1930lu yillardan sonra tekrar hiz kazanmistir. Burhan Toprak, ardindan Abdülbaki Gölpinarlinin siirlerini bir araya getirmesi, Ekrem Zeki Ünün, flüt ve piyano icin Yunusun Mezarinda isimli eserini bestelemesi, Ahmed Adnan Saygunun 1943 yilinda tamamladigi Yunus Emre Oratoryosu, 1948 yilinda ilk renkli Yunus Emre portresinin Münif Fehim tarafindan cizilmesi bu calismalar arasindadir. Bahsedilen ilgi sonraki yillarda artarak devam etmis ve ülke icinde adeta sahiplenme yarisina dönmüstür. Bundan Yunusun mezarinin kendi cografyalarinda bulundugu iddiasi da nasibini almistir. Ilkin Eskisehirin Mihaliccik Ilcesine bagli Sariköyön plana cikmis, daha sonrasinda Ibrahim Hakki Konyali ile Cahit Öztellinin cabalariyla Karaman iddiasi ortaya atilmistir. Her iki yer arasinda tartisma sürerken bu kez KirsehirAksaray basta olmak üzere yirmiye yakin yer Yunus Emrenin mezarinin kendi sehirlerinde oldugu saviyla harekete gecmislerdir. Kimi kez sertlesen tartismalar, durumu daha karmasik bir hale getirmistir. Süphesiz ki, bir kisinin ancak bir mahalde kabri olur, digerleri makamdir. Bu saikten yola cikarak Yunus Emrenin mezarlarinin bulundugu iddia edilen yerler tek tek ele alinarak, ileri sürülen bilgi ve belgelerin derli toplu sekilde bir araya getirilmesi suretiyle bir neticeye ulasmak gayreti hasil olmus, bir kitap hazirlamanin uygun olacagi düsüncesiyle tarafimizdan calisma baslatilmistir.
