Read more
Bir süre sonra toz bulutu dagilmaya basladiginda beton bloklar arasinda annesinin elini gördü. Kostu annesinin elini tuttu. Cudi hala kucagindaydi. Annesine seslendi ama yanit yoktu. Kücük bedenden cikan ciglik koca sehrin her yanindan duyuluyordu. Gökyüzü karanliga bürünmüstü. Afranin tuttugu el, vücudundan ayrilmisti. Tipki bedeninin diger organlari gibi... Kafasi, kollari, bacaklari paramparca olmus betonlarin altinda kalmisti. Anne, anne Aglamaktan sesi kisildi. Büyük bir caresizligin kucagina düsmüstü. Kardesine öyle siki sarilmisti ki, Cudi susmus ne agliyor ne ciglik atiyordu. Afra, yikilmis evin betonlarinin arasinda tuttugu elin sicakligiyla, titreyen kücük dizlerinin üzerine yikildi. Sanki kendini Azrailin kollarina birakmisti. Göz pinarlari kurumus olmasina ragmen Allaha yalvarircasina birkac damla yas düstü gözlerinden. Yorgun, uykusuz ve ac bedeni daha fazla dayanamadi, yavas yavas gözleri bugulandi, usulca kapandi.
