Read more
Her yer ansizin degismis karanlik yerini acik günesli bir havaya birakmisti. Az önceki sikintilari ortadan kalkmisti. Artik annesine yaklasabiliyordu. Icini mutlulukla karisik bir huzur kaplamaya baslamisti. Belki de annenin yapilacak en basit tanimiydi bu; mutlulukla karisik bir huzur. S Gecekondularin bitigi yerde büyük, sato benzeri bir bina göge dogru yükseliyordu. Bu bina hic yabanci degildi. En sonunda tamdik bir yer bulmustu galiba. Burasi Rüya Arastirmalari Enstitüsüydü. Kosarak enstitüden iceri girdi. Giristen hemen sonra yukari dogru bir merdivenin uzandigini gördü. S Merdivenin sonu büyük bir salona aciliyordu. Bu salonda bir insan cemberi vardi. Bu insanlar sari ceket beyaz pantolon giymislerdi ve hepsinin elinde bir mesale vardi. Hepsi cemberin icine degil disina dogru dönmüslerdi. Bir tören olmaliydi yaptiklari. Bu insan cemberinin ortasinda bir yatak vardi. Uzakliktan kim oldugu belli olmasa da yatakta birinin yattigi belliydi. Cemberdeki insanlar sarkiya benzer bir seyi, anlasilmaz bir dilde, hep bir agizdan söyleyerek yavas yavas yatagin etrafinda dönüyorlardi.
