Read more
Istoty ludzkie wykazuj¿ ekspresj¿ emocjonaln¿ od urodzenia i jest to niezb¿dny zasób przetrwania, poniewä prowadzi do wi¿zi spo¿ecznych. W ci¿g¿ym dialogu ze ¿wiatem zewn¿trznym, w miar¿ dorastania doskonal¿ swoje sposoby radzenia sobie ze ¿rodowiskiem. Bior¿c pod uwag¿ ¿cis¿y zwi¿zek mi¿dzy uczeniem si¿ a afektywno¿ci¿, argumentuje si¿, ¿e ta ostatnia odgrywa rol¿ w tworzeniu struktur poznawczych, a zatem wzmocnienie jako¿ci relacji afektywnych mi¿dzy dzie¿mi i doros¿ymi skutecznie przyczynia si¿ do procesów nauczania i uczenia si¿. Henri Wallon jest g¿ównym teoretycznym punktem odniesienia w tej pracy. Z tej perspektywy badali¿my, w jaki sposób dzieci znajduj¿ce si¿ na etapie personalizmu spontanicznie postrzegaj¿ afektywno¿¿ jako najskuteczniejszy sposób odnoszenia si¿ do rzeczywisto¿ci. G¿ówne koncepcje pracy Wallona, w konstruktywistycznej propozycji, w której interakcje s¿ podstaw¿ rozwoju osoby, tj. istoty ludzkiej jako cäo¿ci, zostäy opisane i potwierdzone przez badania terenowe, pokazuj¿c istotne implikacje dla sytuacji uczenia si¿ w klasie.
About the author
Liege Gasparim: Pedagog (PUC-PR); magister edukacji (UFPR); döwiadczenie w edukacji wczesnoszkolnej i podstawowej; koordynator pedagogiczny w Editora Positivo. Helga Loos-Sant'Ana: psycholog (UFRN); magister psychologii (UFPE); doktorat z edukacji (UNICAMP); profesor psychologii edukacyjnej i studiów podyplomowych w zakresie edukacji w UFPR.
