Read more
Hozirgi vaqtda qandli diabet (QD) ko'plab mamlakatlarda sog'liqni saqlashning ustuvor yo'nalishlaridan biri bo'lib, ushbu kasallik bilan kasallanganlar soni 366 million kishini tashkil etadi [1]. Bundan tashqari, bemorlarning aksariyati (95%) 2-tip diabet bilan og'rigan bemorlardir. Qandli diabetning ma'naviy va ijtimoiy yuki asosan makro- va mikroangiopatiyalar, shuningdek, bemorlarning hayot davomiyligi va sifatini sezilarli darajada kamaytiradigan neyropatiyalarning rivojlanishi bilan bog'liq. 2-tipdiabetning patogenezi ikkita asosiy mexanizm bilan belgilanadi: insulin rezistentligi va b - hujayralarning disfunktsiyasi. Zamonaviy ayol hayotining uchdan bir qismini postmenopauzaal holatda o'tkazadi va aynan shu yosh toifasida 2-tip qandlidiabet va semirishning yuqori tarqalishi mavjud bo'lib, ularni "menopauzadagi metabolik sindrom" tushunchasi ostida birlashtirish mumkin. So'nggi yillarda menopauza sindromining erta va kech ko'rinishlarini tuzatish bilan gormonlarni o'rin bosuvchi terapiyasini (O¿GT) klinik amaliyotga faol joriy etish nafaqat sog'lom ayollarda, balki endokrin kasalliklarga chalingan bemorlarda ham mumkin bo'ldi.
