Read more
Müslüman toplumlara da vahiy ve onun yorumunu temel alarak olusturulan fikih kavrami, modern
dönemde Islam Hukuku ile ifade edilmektedir. Bu cercevede Islam Hukukunun dört ana alanda düzenlemeler
yaptigini söyleyebiliriz. Bunlardan birincisi Yaratici ile yaratilanin hukukunu düzenler ve ibadat diye
isimlendirilir. Ikincisi bireylerin diger bireylerle hukukunu ele alir ve muameat diye adlandirilir. Ücüncüsü
birey-devlet iliskilerini, dördüncüsü ise devletlerarasi iliskileri konu edinir.
Modern hukuk, bunlardan bireylerarasi iliskileri, birey ile devlet arasi iliskileri ve devletlerarasi iliskileri
düzenlerken, Islam Hukuku bu alanlara ek olarak Yaratan ve yaratilan arasi iliskileri de ibadetlerle
düzenlemektedir.
Fikhin temel ilkelerini belirleyen fikih usulü ise, hükümler, kaynaklar, hüküm cikarma metotlari ve
fakhinin nitelikleri gibi meseleleri ele alir. Günümüze ulasan ilk örnegini Safinin Risalesinin olusturdugu bu
alanda, hemen her mezhebin metodolojisini ortaya koymaya calisan ciltler dolusu kitap telif edilmistir. Bu
baglamda, daha cok hadisci kimligi ile taninan Ahmed b. Hanbele nisbet edilen Hanbel mezhebi anlayisi
cercevesinde de fikih usulü eserleri yazilmistir.
Hanbel fikhi ve usulü hakkinda ülkemizde, tespit edebildigimiz kadariyla, yeterli miktarda calismanin
bulunmamasi, usul füru baglantili bu konunun calismasini gerekli kilmistir. Hambel fikih usulü ile ilgili genel
bir perspektif ortaya koymayi hedefleyen bu calismamizda, Ibn Kudamenin fikih usulü alanindaki Ravzatün
-nazir adli eseri ile füru fikih alaninda ki Mugni adli eseri ele alinmistir.
