Read more
Saddam Hüseyin düzeninin zulmünden Amerika
ve yandaslarinin askeri isgaline savrulan Irak.
Dagitilan ordunun issiz kalmis askerlerinin önce
eskiyaya sonra da Islamci silahli cetelere dönüstügü
bir vatan. Vatanin bagri Bagdatin orta yeri Mreydi
Carsisi.
Firinindan kasabina; kitapcisindan
kuyumcusuna; her türlü ilacin saticisindan her
türden devlet belgesini, imam fetvasini satana;
sünnetcisinden taklit tablo ya da tarihi eser
saticisina; bit pazarindan lüks telefoncusuna
kakuleli caylar esliginde dükkan dükkan alisverisin
vatani bu carsi da diger tüm carsilar gibi toplumun
bir özeti.
Tipki Irak gibi dogustan kötürüm Mreydi de
tespih satarken hem bu özeti okur hem de özetin bir
parcasi olur. Yillar sonra ülkesine dönen bir
komünistin Mreydi ile baslayan dostlugu onu,
yaman bir hesaplasmanin icine cekecek olan,
carsidaki sakli Hakikat Bodrumunu bulmasini
saglar. Hakikata cogu kere oldugu gibi bir
kitapcidan, kütüphaneden ulasilacaktir. Ancak
hakikatin de ilac ya da zehir olmasi bir doz
meselesidir.
Gilgamis Destaninin ülkesinde tiyatrolar artik
ölüleri yikanmak icindir, kesilen hurma agaclari
baruta bulanmis cöl kumu kadar ihanetin
simgesidir, kültürel susuzluk ceken bu ülkede
tiyatro Kerbela yürüyüsünde yasamaktadir. Ve bir
kadin burkasinin önüne örülü kücük kafesin
arkasindan cilgin gözlerle ona bakar ve kimse ne
güzelliginin ne de cirkinliginin ne mutlulugunun ne
de asagilayiciliginin miktarini bilir.
