Read more
Kalbim kirilmis falan degildi. Aynaya baktigimda ne gördügümün gayet farkindaydim ben. Gözlüklerimi cikardigimda hafif sasi oluyordum. Kulaklarim biraz kepceydi. Kollarim ve bacaklarim gücsüzdü. Solucan kadar zayiftim ve boyum da bir türlü uzamiyordu... Sesim ise belki bir süre sonra degisecekti ama bir saksaganinki kadar cirkindi. Sivilcelerim vardi. Ve her gecen gün sayilari artmaktaydi. Sacim da iki tepeliydi. Onlari ne tarafa taramam gerektigine bir türlü karar verebilmis degildim. Bütün bunlar yetmezmis gibi terledigimde fare ölüsü gibi kokuyordum. Sükürler olsun, gülerken ya da konusurken icerisi görünen bir agzim yok. Dislerim bir kunduzun dislerine benziyordu cünkü. Hem sari, hem de kazma gibi. Onlara tel takacaklardi. Filozof, DR. ORTODONTISTten randevu bile ayarlamisti. Yani bütün bunlar yetmezmis gibi, yillarca agzimda tellerle dolasacaktim. Sirf kendimi iyi hissedeyim diye bana, Sen cok yakisiklisin. Robert Redford seni görse depresyona girer, oyunculugu birakir ve hayatini bir ciftlikte atlara fisildayarak gecirirdi deseydi, Filozofa inanacak miydim sanki Elbette inanmayacaktim
