Read more
Osmanli Devleti söz konusu oldugunda Seyh Edebali ve Osman Gazinin sahsinda baslayan sufi cevre-iktidar yahut diger bir deyisle tekke-devlet iliskileri ilerleyen dönemlerde de etkin bir sekilde varligini sürdürmüstür. Orhan Gazinin Geyikli Babayla; Yildirim Bayezidin Emir Sultanla; II. Muradin Haci Bayram-i Velyle; Fatih Sultan Mehmedin Aksemseddinle; Kann Sultan Süleymanin Yahya Efendiyle ve I. Ahmedin Aziz Mahmud Hüdayyle iliskileri Osmanli tasavvuf tarihinde önemli bir yer teskil eder. Diger taraftan Yazicizade Muhammed, Ahmed Bcan gibi bazi sufilerin israrla iktidardan uzak kalmaya calistiklari, bazilarinin münzevi bir hayat sürmeye calisirken, Otman Baba, Pir Baba yahut Pir Ali Aksaray örneginde görüldügü üzere bir kisminin ise mensubu olduklari kalendermesrep yapi geregi iktidar tanimaz bir tavir sergilemeleri de yine Osmanli sufiliginin bir diger zenginligi ve karakteristigi olarak degerlendirilebilir. Seyyid Ali Sultan, Emir Sikkn, Yazicizade Kardesler, Otman Baba, Merzifonlu Piri Baba, Koyun Baba, Seyyid Velayet, Baba Haydar en-Naksbend, Besiktasli Yahya Efendi ve Lalzade Abdülbaki Efendi kitapta biyografilerine yer verilen mutasavviflardir.
