Read more
Bu kitapta, Benim sünnetime ve Rasit Halifelerin sünnetine sarilin hadisi cercevesinde Rasit Halifelerin uygulamalarinin Islam Hukuk ilmine katkilari ele alinmistir. Rasit Halifelerden kastin Hz. Eb Bekir r.a., Hz. Ömer r.a., Hz. Osman r.a. ve Hz. Ali r.a. oldugu hususunda görüs birligi saglanmistir. Ser deliller icinde Rasit Halifelerin sözleri önemli bir görev icra etmistir. Rasit Halifelerin sünneti ifadesi onlarin sahabe dönemindeki lider vasiflarina karsilik gelmektedir. Rasit Halifelerin uygulamalari sonraki nesiller icin örneklik ve baglayicilik acisindan bir sünnet, bir diger ifadeyle usl olmustur. Dört halifenin uygulamalari, sünnetin kaynagi olan Hz. Peygamberin s.a.v. uygulamalarinin nasil yorumlanacagi noktasinda önemli bir islev görmüstür. Nitekim pek cok fakih, Rasit Halifelerin sünnetini diger ashabin kavlinden üstün bir konumda degerlendirmistir. Yüklendikleri hilafet vazifesi, Rasit Halifeleri fikih yaninda idare ve siyaset gibi daha pek cok alanda ayricalikli bir konuma getirmistir. Bunda onlarin, kararlarini cogunlukla tecrübeli fakih sahabe zümresiyle istisare ederek ittifakla almis olmalari etkili olmustur. Söz konusu kararlarin pek cogunun icma olarak nitelenmesi bunun bir yansimasi olmustur. Rasit Halifelerin vahyin inisine ve hadislerin söylenisine sahit olmasi gibi meziyetleri kisisel reylerinin de dikkate alinmasini gerektirmistir. Neticede fikih ilminin gelisimi acisindan dört halifenin, özellikle de Hz. Ömerin katkisinin büyük oldugu anlasilmistir.
