Read more
Mustafa Özbeyin Gönül Dagi Siirleri sevi gibi, özlem gibi, yalnizlik gibi bireysel duygulari dile getirse de kitabin asil odagini toplumsal duyarlik olusturuyor. Askin aktarildigi dizelerde bile toplumsallik, nasilsa kendini okura duyumsatiyor. Gönül bahcesi, gönül ahi, gönül dagi ve kalp yarasi gibi insan tekine ait kavramlarin bolca kullanilmasi bile bu saptamayi bozmuyor.Özbey siiri acinin, yoksulun, caresizin, göcebenin yaninda konum aliyor. Insanin kapitale bagimliligi, ikiyüzlü düzen, ötekilestirme, esitsizlik, narsisizm elestirildikten sonra etik baglamda insan yeniden tanimlaniyor Tutunmayi bilmek, onurlu kalmak, dik durmak ve her seyden önemlisi vicdan sahibi olmak.Bu siirin dogaya, evrene, dünyaya yaklasimi bir yandan sufiligi bir yandan animizmi animsatiyor. O var ettigi icin ilkin insanin evreni bilmesi, tanimasi salik veriliyor. Insani doganin bir parcasi olarak gören bu anlayista bir miktar panteizm kokusu var. Handiyse doga tanriyla es görülüyor. Birlik, bütünlük dogaya ickin oldugu icin onun gövdesindeki her canli birbirine ekleniyor. Ve nihai olarak bu siir insan degil, var olan yalnizca dünyadir.Dr. Bilal Öngül
