Read more
Zowel fiscale stimuleringsmaatregelen als strafmaatregelen zijn doeltreffend om inkomsten te genereren en gedragingen te veranderen. Om echter de vraag te beantwoorden hoe een regering te werk moet gaan bij het toepassen van milieubelastingen en -stimulansen, is het duidelijk dat een brede basis van deelname noodzakelijk is. Derhalve zouden toelagen en stimuleringsmaatregelen niet alleen beschikbaar moeten zijn voor de selecte groep belastingbetalers in industrieën die energie of afval produceren, maar zouden zij moeten worden verstrekt aan alle personen die hun gedrag veranderen ten gunste van het milieu. Evenzo mogen sancties en belastingen geen nadelige gevolgen hebben voor specifieke industrieën of personen, maar moeten zij alle soorten gedrag en verbruik bestraffen die vervuiling veroorzaken. De eenvoudigste manier om belastingvoordelen te verlenen aan alle personen is door middel van indirecte belastingen. Het is duidelijk dat indirecte belastingen worden toegepast als strafmaatregel om vervuiling tegen te gaan. Bovendien is een verontreinigingsheffing een goede manier voor de fiscus om inkomsten te verwerven. Niettemin zal, wanneer dergelijke belastingen effectief zijn, de bijdrage van die specifieke verontreinigingsbelasting aan de totale inkomsten verminderen, zodat, indien men wil vertrouwen op de inkomsten uit verontreinigingsbelastingen, die belastingen mettertijd zullen moeten toenemen.
About the author
Grant voltooide zijn honours-graad in financieel management (cum laude) aan de Universiteit van Pretoria, Zuid-Afrika. Hij begon zijn carrière bij een klein accountantskantoor en behaalde tegelijkertijd een M Com-diploma in fiscaliteit. In 2007 trad hij in dienst bij de fiscale afdeling van PwC terwijl hij zijn proefschrift afrondde.
