Read more
1968 Kusagi ilkti; dogal olarak ondan cok söz edilecekti. O rüya idi; gerceklesmeyen ya da gerceklestirilemeyen her özlem, o rüyayi zenginlestirdi; rüya ile birlikte animsanan her sey, 68liyi besleyip büyüttü. 68 devrimciliginin albenisine kapilindi ve al kanlar icinde devrimcilik yapan 78 Kusagina haksizlik yapildi.
Rüyalar, yildiz yetistirirdi; 68li yildiza tapildi; 78linin nefer devrimcisi kücümsendi. Ölcüt gerceklik olacaksa 1978 Kusagi, daha gercekti; tipki sen, ben gibi bir insandi; 68 Kusagi, insanüstü idi, senden, benden farkliydi. Dogal olarak 68 Kusagindan daha dayanikliydi; Onun tanik olmadigi denli zorlu anti-fasist mücadeleler icinde pisti; fasist katliamlara direndi, devletin baski ve iskencelerine gögüs gerdi. Ve acik söylemek gerekirse cogundan da yüz akiyla cikti. 68li devrimci yasamiyla da ölümüyle de efsane oldu göge uctu; hep basimizin üstünde dolasti. Yasamdan kopmak 78 devrimcisinin altindan kalkamayacagi bir uzmanlikti; yasamin icinde kaldi ve tarihe bir iz düstü. Efsaneyle rüyayla izi bulusturmak ve gelecek kusaklara tasimak üzere bir isaret fisegine baglayip ateslemek, günümüz devrimcilerine düsüyor.
