Read more
Sinemayi basli basina felsefi bir alan, bir düsünme cabasi olarak gören yazar ve sinemaci Daniel Frampton, getirdigi yeni yönteme filmozofi adini veriyor ve simdiden derslere, tartismalara konu olan bu yöntemi söyle tanimliyor Filmozofi, filmi bir tür düsünme olarak ele alir, film-varliga ve film bicimine dair bir teori gelistirir. Filmozofinin film-varlikla ilgili temel kavrami, deneyimledigimiz görüntü ve seslerin kuramsal yaraticisi olan film-zihindir. Filmozofinin önerdigi film bicimi kurami da film-düsünmedir ve bir bicimin eyleminin film-zihnin dramatik düsünmesi olarak görülmesini mümkün kilar. Dolayisiyla filmozofi, bir anlamda, hem anlatinin berisinde kalanlarla ilgili gösterim kuramlarinin hem de sahneleme estetigi kuramlarinin bir uzantisi ve tamamlayicisi olarak da görülebilir. Filmozofi, film bicimini düsünülmüs bir sey olarak, filmin dramatik karari olarak görmemizin, filmin anlatabilme ve etkileyebilme yollarini anlamamiza yardimci olacagini ileri sürer.
