Read more
Babalar ölür, bilirim. dedi biri gülkurusu sesiyle basini sallayarak. Afalladim birden. Ölür ölür, babalar ölür her zaman. dedi bir baskasi. Sizin de mi babalariniz öldü dedim ben de. Hep birden baslarini salladilar gülkurusu seslinin basini salladigi gibi. Hep mi ölür dedim bu kez. O ölür de seni de sag birakmaz ama, dedi ocaktaki basini masaya dogru uzatarak. Sonra nasil olduysa iste, ansizin bu yavan yapildak cümlenin icinde kayboldum. Ansizin anisiz kaldim ve kirilan bir seyler oldu sol tarafimda. Kitaplarinda piril piril bir Türkcenin izini süren Resit Güngör Kalkan, titizligini bu kez öyküye tasiyarak, yaziyor olmanin hazzini okurlariyla paylasiyor. Dilin her acidan olanaklarini, büyüsünü ve önemli ölcüde toplumsal duyarliligini yansitan bu öykülerde aska, emege ve özleme dair salt insan sicagini anlamli kilan alti cizilesi cümleler ve en yalin haliyle sevginin gücünü bulacaksiniz.
