Read more
Bogulmamak Icin Kisa Özet
Bir bombardiman ucagi üstümüzde alcaktan ucuyordu. Birkac dakika boyunca trene ayak uydurur gibi ucmaya devam etti.
Karsimda hirpani paltolariyla, görünüse göre reklamci tayfasinin en alt tabakasindan olan, muhtemelen de sokakta gazeteler icin anket yapan iki kaba saba herif oturuyordu. Biri Mail, digeri Express gazetesi okuyordu ve tavirlarindan, beni kendi siniflarindan biri olarak degerlendirdikleri belli oluyordu. Vagonun diger ucunda siyah cantali iki avukat katibi, hukuki sacmaliklarla dolu ve sürüden ayri olduklarini göstermek amaciyla güya bizleri etkileyecegini düsündükleri bir sohbet tutturmuslardi.
Gözümün önünde akip giden evlerin arka yüzlerini seyrediyordum. Bati Bletchey tren hatti cogunlukla gecekondu mahallelerinden gecse de tenekelerin icinde yetistirilen cicekleriyle, kücük arka bahcelerin, kadinlarin camasir astiklari teraslarin ve duvarlarda asili kus kafeslerinin anlik görüntüsüyle insana rahatlatici bir huzur verir. Büyük siyah bombardiman ucagi biraz yana dogru yatip ileri dogru firlayarak gözden kayboldu.
Lokomotife sirtim dönük oturuyordum. Reklamcilardan biri birkac saniyeligine bakislarini ucaga dogru yöneltti. Ne düsündügünü biliyor- dum. Zaten herkes ayni seyi düsünüyordu. Bugünlerde bunu anlamak icin uzman olmaniza gerek yok. Bir, bilemediniz iki yil icinde bunlardan birini gördügümüzde ne yapacagimiz belliydi...
